วันพุธที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ขอเสนอแนวคิดนี้แด่ พรรคเพื่อไทย

‘Straddling Bus’

ระบบรถโดยสารยกคล่อมพื้นผิวทาง ‘สเตรดดิ้ง บัส’


ระบบการขนส่งมวลชนในเมืองขนาดใหญ่ ที่สมดุลย์และลงตัว โดยไม่ต้องใช้
งบประมาณลงทุนสูงมหาศาล  ใช้เงินลงทุนเพียง 500 ล้านหยวน (2.4 พันล้านบาท)

แถมระยะเวลาในการก่อสร้างก็สั้นกว่าเมื่อเทียบกับรถไฟใต้ดินและในระหว่างการก่อสร้าง

ก็ไม่ก่อเกิดผลกระทบกระเทือนต่อสภาพพื้นผิวการจราจรและสภาพแวดล้อมมากนัก


China building giant bus that you can drive under


จีนวางแผนที่จะสร้าง รถโดยสารขนาดยักษ์ที่ห้องโดยสารอยู่สูงคล่อมถนน รถบัสจะอยู่บน
พื้นผิวการจราจร  โดยที่การหยุดจอด รับ-ส่ง/ขึ้น-ลง ของผู้โดยสารจะไม่ส่งผลกระทบต่อสภาพ
การจราจร 

และ การเพิ่มจำนวนของรถบัสแบบนี้ในชม.เร่งด่วน ไม่ทำให้รู้สึกถึงความแออัดยัดเยียด หรือ
ปริมาณรถ ที่เพิ่มขึ้นบนท้องถนน

รถโดยสาร"สเตรดดิ้ง บัส" มีความสูง 4.5-5.5เมตร กว้าง 6เมตร ขับเคลื่อนด้วยพลังงานไฟฟ้า
และพลังงานแสงอาทิตย์ ได้รับการออกแบบให้เป็นรถโดยสารที่มี 2 ชั้น ชั้นบนเป็นห้องโดยสาร
ส่วนชั้นล่างเปิดโล่งเพื่อให้รถยนต์ที่มีความสูงไม่เกิน 2 เมตรวิ่งลอดใต้ท้องรถได้ จึงไม่กีดขวาง
การจราจรแม้ในขณะจอดรับ-ส่งผู้โดยสาร สามารถรองรับประชาชนได้ครั้งละ 1,200-1400 คน
และวิ่งได้ด้วยความเร็ว 40-60 ก.ม./ช.ม. สามารถใช้เทคโนโลยีขับเคลื่อนอัตโนมัติ(auto-pilot)
เพื่อให้รถวิ่งตามเส้นสีขาวที่กำหนดไว้ได้



ในส่วนของ สถานีจอดรับ-ส่งผู้โดยสาร สามารถสร้างได้ 2 แบบ คือ แบบให้ผู้โดยสารเข้า-ออก
บริเวณด้านข้างเหมือนรถไฟใต้ดิน และ แบบขึ้น-ลงทางบันไดที่อยู่ภายในตัวรถ

แนวคิดรถโดยสารที่ได้ออกแบบนี้ จะเป็นทางเลือกใหม่ที่เหมาะสมสำหรับเมืองใหญ่ในประเทศจีน
โครงการนี้ได้เสนอโดย บริษัท เซินเจิ้น ฮาชิ ซึ่งจะเริ่มก่อสร้างโครงการนำร่องระยะทาง 186
ก.ม. ที่เขตเหมินโถวโกว ในกรุงปักกิ่งราวปลายปีนี้

เป็นไอเดียที่น่าสนใจ สำหรับเมืองใหญ่ๆ ที่มีการจราจรแออัดคับคั่ง เช่น กรุงเทพมหานคร
(เพียง 10% ของค่าก่อสร้างรถไฟใต้ดิน)

          .... ขอเสนอแนวคิดนี้แด่พรรคเพื่อไทย ด้วยครับ



สถานีจอดรับส่งผู้โดยสาร ลักษณะเดียวกับสถานีรถไฟลอยฟ้า  มี 2 แบบ
คือ สถานี เข้า-ออกรถ ด้านข้าง  และ สถานนี ขึ้น-ลงรถ ด้านบน

ทัศนียภาพมุมมองภายนอก


   ระบบเซนเซอร์เตือนภัยด้านท้ายสำหรับรถยนต์ที่ตามหลัง แจ้งเตือนความสูงเกินพิกัด 2 เมตร ห้ามลอดผ่าน


   ระบบเซนเซอร์เตือนภัย แจ้งระยะปลอดภัยสำหรับรถยนต์ที่วิ่งลอดใต้ท้องรถบัส มิให้วิ่งใกล้ล้อรถมากเกินไป
     พร้อมมีสัญญาณไฟ บอกให้รถที่วิ่งเคียงคู่อยู่ทางด้านล่าง รู้ล่วงหน้าว่ารถบัสจะวิ่งเลี้ยวไปในทิศทางใด

  ชานชาลาสถานีจอดรับส่งผู้โดยสาร ,ห้องโดยสารรถบัส และห้องพนักงานควบคุมรถ

ภายในห้องโดยสาร แสดงทางเข้าออก 2 แบบ คือ แบบให้ผู้โดยสารเข้า-ออก
บริเวณด้านข้างเหมือนรถไฟใต้ดิน และ แบบขึ้น-ลงทางบันไดที่อยู่ภายในตัวรถ

ภาพแสดง วงเลี้ยวของระบบรถ‘สเตรดดิ้ง บัส’


   เสาอุปกรณ์ส่งพลังงานไฟฟ้าขับเคลื่อนรถ  และเซนเซอร์ควบคุมตำแหน่งการจอดเทียบประตูชานชาลาสถานี



โปรเจค รถบัสยักษ์

อันนี้เอามาให้ชมเล่นๆกันครับ สำหรับไอเดียของคนกว่าครึ่งศตวรรษที่แล้ว
ภาพจากการออกแบบลงพิมพ์ใน นิตยสาร
"Modern Mechanics" มิถุนายน 1930

รถบัสขนาดมหึมา มีลานบินบนชั้นดาดฟ้าหลังคา และเครื่องบินประจำ
โรงแรม 3 ชั้น รองรับผู้โดยสาร พร้อมสระว่ายน้ำ ห้องบิลเลียด ฟลอร์ลีลาส
ลิฟท์ทางขึ้น 4 ระดับชั้น เส้นทางเดินรถคือ กรุงเทพ-เชียงใหม่ เอ้ย..
ระหว่าง
นิวยอร์ค-ซานฟรานซิสโก ประเทศสหรัฐอเมริกา

โฆษณาว่า เป็นการเดินทางที่แปลกใหม่ แตกต่างจากโดยทางรถไฟ
ทั้งมีบริการเสริม สำหรับผู้โดยสารที่ ต้องการลงและนำส่งในกรณีพิเศษ
หรือรับขึ้น ระหว่างทาง นอกเส้นทางจอดรถ ด้วยเครื่องบินรับ-ส่ง

เทคโนโลยี่ในยุคสมัยนั้น น่าจะสร้างได้ไม่ยากนัก เพียงแต่ จะหาถนนที่ไหน
ให้วิ่งได้ทั่วแคว้นแดนดิน เท่านั้นแหละ ผมว่า!


[ภาพ: 4eca3c63.jpg]

[ภาพ: 90940a40.jpg]



1 ความคิดเห็น:

kim กล่าวว่า...

ย อ ด เ ยี่ ย ม ป า ย..รุ ย...