วันอาทิตย์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2555

กูอยากจะบอกต่อพวกมึง "แผ่นดินมันกำลังอ่อนแออย่างไม่เคยเป็นมาก่อน"

กูอยากจะบอกต่อพวกมึง

แผ่นดินมันกำลังอ่อนแอ....อ่อนแออย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เหมือนเรือนใกล้จะพัง
คานใกล้จะขาด เสาผุกร่อน เพราะปลวกมอดมันเจาะกินใน ถ้าพวกเราไม่ช่วยกัน
วันนึง ถ้ามันต้องเผชิญกับพายุร้าย แม้นแรงเพียงนิด มันก็ไม่แคล้วต้องพังทลายลง


                      แผ่นดินนี้ เป็นแผ่นดินที่ปู่ย่าตาทวด ของพวกมรึงทุกๆคน
                                   เอาเลือดเอาชีวิตปกป้องรักษาไว้
           มิใช่เพียง ใครคนใดคนหนึ่งเพียงคนเดียว ที่เสียสละพลีชีพเข้าแลก
                                   ... มรึงจงจดจำเอาไว้ให้จงดี

              ลูกผู้ชายไท ทุกคน มีความเป็นทหาร ฝังอยู่ในสายเลือดนักสู้ ทุกผู้ทุกตัวฅน
... ใช่แต่เพียง อ้ายที่ อยู่ราชการสวมเครื่องแบบเท่านั้น

วันใดที่ เหล่า ทหารชั่วในสังกัดของอ้ายอีทุรราช ผู้ใด ทำทุรยศลุแก่อำนาจ ยกกองทหารขี้ข้า
ออกมากุมบ้านยึดเมือง พวกมรึงจงเลือกเอาเองว่า

จะนิ่งดู มิทุกร้อนในหัวอก ปล่อยดายให้ กลุ่มคนชั่วช้าเดิมๆ มันยึดย้ำกดขี่
ฤา จะลุกขึ้นมาร่วมกัน จับอาวุธต่อต้านขับไล่พวกเหล่ามัน

              

ไม่มีความคิดเห็น: