การจลาจลโดยผู้ถืออาวุธที่มัวเมาไปด้วยความเกลียดชังขณะที่ตำรวจและทหารยืนดูอยู่

     
                      

    “ การจลาจลโดยประชาชนผู้ถืออาวุธที่มัวเมา
ไปด้วยความเกลียดชัง ต่อผู้ที่ช่วยเหลือตนเองไม่ได้
ขณะที่ตำรวจและทหารยืนดูอยู่โดยไม่เข้าเกี่ยวข้อง ”

                      

ผมเป็นนักสังเกตการณ์เก็บข้อมูล  โดยเฉพาะใน โซเชี่ยลเน็ตเวอร์ค  แน่นอนว่าไม่ได้เสนอตัวว่าเป็นกลาง
ไม่อยากหลอกตัวเองครับ ... แต่ที่แน่ๆ ผมเป็น เสรีชนไท เต็มจิตวิญญาณ ไม่ก้มหัวค้อมให้คนชั่วช้า
และต้องขอออกตัวว่าไม่ใช่ แดง นปช. หรือ แดงทักกี้ ส่วนแนวทาง แดงสยาม นั้น ก็ยังมิได้พิจารณาครับ

ผมฉงนใคร่รู้ ... ด้วยความช่างสังเกตว่า ประเทศนี้มันมีความผิดปกติ เริ่มรู้สึกว่าตัวเองมีความคิดแปลกแยก
มาแต่สมัยครั้งเรียนใส่กางเกงขาสั้นย่างเข้าวัยรุ่น  พยายามค้นหาปะติดปะต่อเรื่องราวด้วยความยากลำบาก ทั้ง
จากห้องสมุดสาธารณะ  ห้องสมุดข้างทาง(แผงหนังสือ) ฯลฯ ... ซึ่งถ้าท่านๆ หลับตานึกย้อนหลังกลับไป ซัก
ประมาณ 25-30 ปีที่แล้ว คนร่วมสมัยนั้นจะทราบว่า ยากเย็นแสนเข็ญ ท้อใจเสียจริงๆ ต่อการเสาะหาแหล่งความ
รู้ที่จริงแท้ชัดเจน แตกต่างจากยุคสมัยปัจจุบัน เพียงลัดนิ้วมือชั่วอึดใจ ที่ทุกคนสามารถเข้าถึงแหล่งข้อมูลเปรียบ
เทียบอย่างหลากหลายมิรู้จบ

น่าอิจฉาเด็กรุ่นนี้นะครับ .. ถ้าเขาได้สำเหนียกและติดเชื้อพันธุ์แปลกแยกอย่างผมบ้าง

อย่างที่เรียนเบื้องต้น ว่าผมใช้เวลาติดตามข้อมูลในโลกไซเบอร์  มากกว่าวันละ 10 ชม.ขึ้นไป เป็นเรื่องปกติที่
หลับนอนอยู่ที่ เก้าอี้หน้าคอมพิวเตอร์ มาเกิน10 ปี ได้แล้วกระมัง

เข้าประเด็นเนื้อเรื่องที่ผมเจตนาจะนำเสนอแก่ทุกๆท่าน ว่าด้วยเรื่องเกี่ยวกับ
         ความขัดแย้งของกลุ่มคน ทีมีความเชื่อแตกต่างกันอย่างสุดโต่ง

... โดยใช้สีสัญลักษณ์แทนแนวทางของตัว คือ สีแดง และ สีเหลือง รวมทั้งสีผสมปนเปเฉไฉ แตกพันธุ์ แฝงตัว
แยกไป ที่เราเรียกว่าพวกสลิ่ม  ในที่นี้ผมจะกล่าวถึง 2 กลุ่มใหญ่ นี้เท่านั้น ส่วนพวกทำมาหาเสพผลประโยชน์
ของตัวกูอย่างเดียว ... พวกที่ไม่สนโลกที่ชอบแสลน เสนอหน้าว่าเป็นกลางและเป็นกลวงสตอร์เบอรี่
เนียนไปวันๆ  ขออนุญาตไม่กล่าวถึงนะครับ

     

ถ้าท่านๆมีเวลา ลองเสิร์ชมั่วเข้าไปในหน้าเวป ต่างๆโดยมิต้องจำกัดเพศ,วัย หรือหน้าเฉพาะบ้าง แล้วลองผ่านตา
สุ่มอ่าน กระทู้ตอบ-ถาม ...... ท่าน นักอ่านเสื้อแดง และ ท่าน นักรบเรดไซเบอร์ ทั้งหลาย จะประจักษ์แจ้งว่า
คนเสื้อแดง ที่เรียกร้องประชาธิปไตยและพ่วงต่อท้าย อื่นๆอีกมากมาย ...
            ... มิใช่คนส่วนใหญ่ ที่มีจำนวนมากกว่าใน  โลกไซเบอร์อินเตอร์เน็ต โซเชี่ยลเน็ตเวอร์ค

... ถึงแม้ว่าในการออกมาแสดงตัวชุมนุมแต่ละครั้งของคนเสื้อแดง จะมากมายมหาศาลเพียงใด  หรือ จะประเมิน
จากฐานเสียงทางการเมือง ของพรรคการเมืองที่คนเสื้อแดงนิยมชมชอบและให้การสนับสนุน ว่ามากถึง 3ใน5ส่วน
ของผู้มีสิทธิออกเสียงเลือกตั้งทั่วประเทศ

ในกลุ่มชนต่างสีดังกล่าว ที่มีความเชื่อต่างจากคนเสื้อแดง  นั้นมักจะมี ธรีมแสดงตัว อย่างรุนแรงและคลั่งไคล้
เป็น 2 พวกใหญ่ๆ คือ พวกรักพ่อหวงบ้านของพ่อที่สุด  และ พวกเกลียดชังไม่ชอบกินแกงฟักแม้ว กระจัด
กระจายสะเปะสะปะ อยู่ทั่วไปหมด โดยเฉพาะ เวปวัยรุ่นทั้งหลาย

... คือต้องบอกว่าแทบจะเป็น แฟชั่นอวดเสนอหน้าว่ารักพ่อ แบบว่า วัยรุ่นถ้าเม้นท์แล้วมันเท่ห์สาดอ่ะ  แบบว่า
รักชาติที่ซู๊ด แนวตามแห่กันไป (อันนี้ว่าไม่ได้เลยนะครับ เราท่านมองตาคงทราบและเข้าใจกันดีอยู่แล้ว ไม่ว่า
เด็กรุ่นนี้หรือรุ่นยุคของเรา ก็โดนกระบวนการ ล้างสมองมาแต่อนุบาล) ...การที่เขาจะฝักใฝ่เอนเอียงไปในทางแนว
ฮิตเลอร์จูเก้นท์(ยุวชนฮิตเลอร์)  หรือ แนวเรดการ์ด(Red Guard) จึงมิใช่เหตุอันจะต้องสงสัย

ผมเขียนนำเสนอบทนี้ มายาวพอประมาณแล้ว เกรงว่าท่านจะขี้เกียจอ่านเสียก่อน
จึงฝากให้ท่านที่รักเสรีและมุ่งมั่นเรียกร้องความเสมอภาคยุติธรรม ได้โปรดตระหนัก และช่วยกันคนละมือละไม้
เปิดแนวรุกราน รุกกลับ ทางสนามรบไซเบอร์ ให้อย่างหนักหน่วงรุนแรง ยิ่งขึ้นกว่าเดิมๆ

... อย่ามัวแต่หลงเพ้อเอาเองว่า เวปไซต์เสื้อแดง 3-4 แห่งที่ เข้าไปชุมนุมกันนั้น ทรงภูมิ หนาแน่น ใหญ่โต
    มหาศาล แล้ว
... อย่ามัวแต่หลงเพ้อกับคำพร่ำบ่นปนหลงตัวเองของ นักพูดเอ็มพี3, นักเล่นการเมือง, นักอยากดัง และ
    แกนกลวงลวงแม่ยก ทั้งหลาย

มิฉะนั้น ท่านๆและกระผม คงจะได้ประสพกับ อภิมหาโพกรม หรือ การจลาจลครั้งใหญ่
อีกครั้ง ในยุคสมัยนี้ ก่อนที่จะได้เจอ มหาอุทกน้ำท่วมโลก เสียก่อน



                  

โพกรม หรือ การจลาจลโพกรม (อังกฤษ: Pogrom)

เป็นลักษณะหนึ่งของการก่อความไม่สงบหรือการจลาจลในการต่อต้านกลุ่มคนกลุ่มใด กลุ่มหนึ่ง
ที่อาจจะมีลักษณะร่วมกันทางชาติพันธุ์, ศาสนา, เชื้อชาติ หรืออื่นๆ ที่อาจจะออกมาในรูปของ
การเข่นฆ่า หรือการทำลายทรัพย์สินบ้านเรือน, ธุรกิจ หรือศาสนสถานที่อาจจะเกิดขึ้นโดยมีการ
วางแผนล่วงหน้าหรือไม่มีก็ได้


                
                     การจราจลเฮ็พ-เฮ็พ (Hep-Hep riots) ในปี ค.ศ. 1819
     จากการโฆษณาชวนเชื่อ "คริสเตียน" ของคริสตจักร ที่ชี้นำความผิดกับชาวยิว(คนบาป) ผู้ฆ่าพระคริสต์
     ซ้าย : หญิงชาวนาสองคน ตีชายชาวยิวด้วยคราดและไม้กวาด
     ขวา : ชายใส่แว่นตา ใส่เสื้อกั๊กหกกระดุม เป็นหมอหรือครูสอนศาสนา ถูกบีบคอและกำลังจะถูกตีหัว

                
                
              
   คำนี้เดิมใช้ในการสร้างความเสียหายและทำร้ายชาวยิว
แต่ในภาษาอังกฤษ “โพกรม” ไม่จำกัดเพียงการสร้างความเสียหายและทำร้ายเฉพาะแต่ชาวยิว
เท่านั้น แต่ยังรวมถึงกลุ่มอื่นๆ ที่กล่าวข้างต้น
                              

ที่มาของคำว่า “โพกรม”
ในภาษาอังกฤษ “Pogrom” (รัสเซีย: погром) มาจากคำกิริยา “громить” ที่แปลว่า  ทำลาย,
ก่อความวุ่นวาย, การทำลายอย่างรุนแรง



ยูริ อาฟเนริ บรรยาย “โพกรม” ว่าเป็น “การจลาจลโดยประชาชนผู้ถืออาวุธที่มัวเมาไปด้วยความ
เกลียดชังต่อผู้ที่ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ ขณะที่ตำรวจและทหารยืนดูอยู่โดยไม่เข้าเกี่ยวข้อง”